Talking about a revolution…
Anton Eberl (1765-1807) – Piano Quartet, Op.25 in G
Major(1804)
I. Allegro con spirito
II. Adagio
III. Scherzo. Allegro assai
IV. Rondo. Vivace assai
Hyacinthe Jadin (1776-1800) - String trio op.2 no.2 in G major
(Published in 1797)
I. Allegro
II. Menuet
III. Allegro
Pauze
Ignaz Pleyel (1757-1831) - Keyboard Trio f minor, B.442 (probably in
1788 written, published in 1791)
I. Allegro espressivo
II. Tempo di Minuetto
Ludwig van Beethoven (1770 – 1827) - Piano Quartet in E flat
major, Op.16 (1796 – 97)
I. Grave - Allegro ma non troppo
II. Andante cantabile
III. Rondo: Allegro ma non troppo
Major(1804)
I. Allegro con spirito
II. Adagio
III. Scherzo. Allegro assai
IV. Rondo. Vivace assai
Hyacinthe Jadin (1776-1800) - String trio op.2 no.2 in G major
(Published in 1797)
I. Allegro
II. Menuet
III. Allegro
Pauze
Ignaz Pleyel (1757-1831) - Keyboard Trio f minor, B.442 (probably in
1788 written, published in 1791)
I. Allegro espressivo
II. Tempo di Minuetto
Ludwig van Beethoven (1770 – 1827) - Piano Quartet in E flat
major, Op.16 (1796 – 97)
I. Grave - Allegro ma non troppo
II. Andante cantabile
III. Rondo: Allegro ma non troppo
De tijd tussen 1788 – 1818, tussen de Franse revolutie en de val van Napoleon Bonaparte, was een tijd van cruciale veranderingen in de muziek scene in West Europa. Naast de helderheid en sereniteit van het klassicisme, hing er een nieuwe romantische stroming in
de lucht. Dit was een reactie op de effecten van de sociale transformatie, die veroorzaakt werd door de revolutie. Deze twee werelden zijn ook te horen in dit programma dat is geschreven met muziek uit dit 30 jaar omspannende tijdperk.
Wener Anton Eberl’s naam is nog altijd sterk met de naam van zijn tijdgenoot en stadgenoot Beethoven verbonden. En inderdaad zijn symphony in Eb werd in premiere gebracht tijdens een concert met Beethoven’s ‘Eroica’ , waarbij de voorkeur van de critici uitging naar het werk van Eberl. Hij was een muzikaal wonderkind en virtuoso pianist. Hij studeerde bij Mozart en raakte met hem bevriend. Eberls composities waren van dusdanig hoog niveau, dat ze vaak onder Mozarts naam gepubliceerd werden. In dit quartet kan Mozarts invloed terug gehoord worden tijdens de klassieke helderheids momenten, maar er zijn ook al duidelijke trekken van het romantisme te horen. Sommige fragmenten doen denken aan Mendelssohn, voornamelijk zijn beroemde vioolconcerto dat hij echter 34 jaar na dit stuk heeft geschreven.
De Franse pianist en componist Hyacinthe Jadin speelde een actieve muzikale rol in de Franse Revolutie. Hij componeerde en speelde muziek voor de Revolutionaire festivals. Zijn werken kenmerken zich door een formele duidelijkheid en beknoptheid die wordt
gecombineerd met een fijne harmonische en melodische schrijfstijl.
De enorme populariteit van Ignaz Pleyel’s muziek in zijn tijd, weerspiegelt zijn grote assimilatie van de smaak en de waarden van de muziekliefhebbers onder zijn tijdgenoten. Hij was ook oprichter van een belangrijke muziekuitgeverij en een piano fabriek. In zijn opusen wisselen de invloeden van salonmuziek af met hele persoonlijke expressie.
Ook Ludwig von Beethoven was een kind van de Franse Revolutie. De nieuwe tijd maakte een grotere vrijheid van expressie mogelijk, en de componisten van de Romantiek gebruikten dit om diepsgaande emoties middels muziek weer te geven. Voor dit stuk is Beethoven geinspireerd door Mozart’s Kwintet voor piano en blaasintrumenten (K. 452), welke dertien jaar eerder geschreven werd en besloot om zijn eigen quintet te schrijven. Dit werk was heel speciaal voor hem, want hij heeft bewerkingen voor verschillenden settingen gemaakt. De Quartet versie die wij ten gehore brengen is niet louter een transcriptie, maar een zorgvuldige herschikking van de muziek met wijzigingen om optimaal gebruik te maken van de snaarinstrumenten.
de lucht. Dit was een reactie op de effecten van de sociale transformatie, die veroorzaakt werd door de revolutie. Deze twee werelden zijn ook te horen in dit programma dat is geschreven met muziek uit dit 30 jaar omspannende tijdperk.
Wener Anton Eberl’s naam is nog altijd sterk met de naam van zijn tijdgenoot en stadgenoot Beethoven verbonden. En inderdaad zijn symphony in Eb werd in premiere gebracht tijdens een concert met Beethoven’s ‘Eroica’ , waarbij de voorkeur van de critici uitging naar het werk van Eberl. Hij was een muzikaal wonderkind en virtuoso pianist. Hij studeerde bij Mozart en raakte met hem bevriend. Eberls composities waren van dusdanig hoog niveau, dat ze vaak onder Mozarts naam gepubliceerd werden. In dit quartet kan Mozarts invloed terug gehoord worden tijdens de klassieke helderheids momenten, maar er zijn ook al duidelijke trekken van het romantisme te horen. Sommige fragmenten doen denken aan Mendelssohn, voornamelijk zijn beroemde vioolconcerto dat hij echter 34 jaar na dit stuk heeft geschreven.
De Franse pianist en componist Hyacinthe Jadin speelde een actieve muzikale rol in de Franse Revolutie. Hij componeerde en speelde muziek voor de Revolutionaire festivals. Zijn werken kenmerken zich door een formele duidelijkheid en beknoptheid die wordt
gecombineerd met een fijne harmonische en melodische schrijfstijl.
De enorme populariteit van Ignaz Pleyel’s muziek in zijn tijd, weerspiegelt zijn grote assimilatie van de smaak en de waarden van de muziekliefhebbers onder zijn tijdgenoten. Hij was ook oprichter van een belangrijke muziekuitgeverij en een piano fabriek. In zijn opusen wisselen de invloeden van salonmuziek af met hele persoonlijke expressie.
Ook Ludwig von Beethoven was een kind van de Franse Revolutie. De nieuwe tijd maakte een grotere vrijheid van expressie mogelijk, en de componisten van de Romantiek gebruikten dit om diepsgaande emoties middels muziek weer te geven. Voor dit stuk is Beethoven geinspireerd door Mozart’s Kwintet voor piano en blaasintrumenten (K. 452), welke dertien jaar eerder geschreven werd en besloot om zijn eigen quintet te schrijven. Dit werk was heel speciaal voor hem, want hij heeft bewerkingen voor verschillenden settingen gemaakt. De Quartet versie die wij ten gehore brengen is niet louter een transcriptie, maar een zorgvuldige herschikking van de muziek met wijzigingen om optimaal gebruik te maken van de snaarinstrumenten.